Vakantie aangepast door de lichamelijke gebreken. Wordt het tijd voor een scoot?

Inmiddels heeft Roan zijn eerste Mac Donalds gegeten samen met Tom, Mike en ik zelf. Gelukkig smaakt hem dat goed en weet hij dat de letter “M” niet alleen voor Mamma staat. Heeeel langzaam wordt Roan wat vrijer.
Op het werk gaat het wat mijn gezondheid betreft redelijk goed. De bloeddruk is ook prima. Wat Eef en mij opvalt is dat het lange lijf van mij toch wel snel achteruit gaat. De gewrichten en botjes in mijn voet en benen lijken losser te zitten. De vakantie wordt daardoor ook flink aangepast. Het ergste vind ik dat voor Eef. Zij is gelukkig super gezond en fit. Ik mag in de handen klappen dat zij zich overal zo in schikt.
Wat Mike betreft….. Die is nog nooit zoveel bij ons geweest als de laatste 2 maanden. Ik hoop dat hij het nog lang leuk vind om te komen. Tegenwoordig wordt hij wel eens gebracht door zijn broer, die inmiddels al motor rijdt. Kicken, als je die 2 samen de straat in ziet rijden.
Wat eigenlijk niet zo gezond is maar wel heel lekker is de aankomende wedstrijd frikadellen eten. Allebei (Mike en ik) zijn we dol op snacks. We vragen ons al geruime tijd af of we per persoon meer dan 10 frikadellen kunnen op eten. Mike zal dat zeker wel lukken, die eet nu op zaterdag avond gewoon 2,5 bord frietspeciaal en 3 frikadellenspeciaal. We gaan natuurlijk niet het Nederlands record verbeteren (dat staat op 47 stuks in 60 minuten). Dit wordt dus DE WEDSTRIJD! Is weer eens iets anders dan vissen tellen.